2. Bölüm
Şehir kalabalıklaşmaya başlamıştı. İnsanlar evlerinden çıkıp bir telaşla işlerine gitmek için koşturuyordu. Trafik yoğunlaşıyor ve gürültü çoğalıyordu. Şehir içine giden servis aracını kaçırdıklarından, trafiğe takılmamak için toplu taşımaya yöneldiler… Birbirlerine kaçamak bakışlar atıp, aralarında konuşmadan yürüyorlardı. Metro istasyonuna vardıklarında, turnikelerden geçip yürümeye devam ettiler. İlk gelen yeraltı trenine binip yolculuklarının ilk adımını attılar. Metro içinde birbirlerine bakıp gülümsüyorlardı.
Kulağına eğilip hiç değişmemişsin Elvan dedi.
—Sende öyle diye cevabını aldı. Bakışıp gülümsediler…
Nazarı şöyle dursun, ibret olmak için
Çağlayanlar aştım, Çin'e ulaştım ilim, irfan için.
Ahirette gül cemalin görmek için
Ben Yunus oldum görmez misin?
Çiçek değil güneş olam cihana
Devamını Oku
Çağlayanlar aştım, Çin'e ulaştım ilim, irfan için.
Ahirette gül cemalin görmek için
Ben Yunus oldum görmez misin?
Çiçek değil güneş olam cihana
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta