Sen sıcak yatağında mışıl mışıl uyurken
Benim sevdam ninniler söylüyordu pencerenden
Sevecen bir bulut olmuştu hüzünlerim
Sonbahar yağmuru sandığın gözyaşımı çalıyordu benden
Sen sıcak yatağında mışıl mışıl uyurken
Artık çılgın değilim ve yürekli
Kuşanıp demir zırhımı
Karşıma tüm dünyayı alayım
Küçülmüşüm korkuyorum büyümekten
Gölgelerden ve hatıralardan
Sensizlikten ve senle olmaktan
Yapraklar güneşe uzanan ellerimdir
Bir sonbahar rüzgarı sevgiyi koparır tenimden
Bir kar yağışı tenimi üşütür
Baharda ellerimi açarım göklere
Umuda,aşka doğru
Yazın aşkıma uzanırım yeniden
Senden önce rüzgar vardı
Her gün saçlarım rüzgarla savrulurdu
İliklerim donardı.
Senden önce korkular vardı
Her gece rüyam kabusa döner
Sen sadece okyanusların dolu olduğunu bilirsin
Batmış gemilerin matemiyle oysa,
Göklerde daha büyük bir keder denizi var
Yağmalanmış dünyanın zenginliğinin yitmesine
Yalnız göklerin kızları, siyah bulutlar ağlar.
Mutsuzum bu gece mey de yok yanımda
Karanlıklara mağlup, müzdarip donmuş
Yorgunum ruhum da özümden kopmuş
Sanki kanım donmuş damarlarımda
İhtiyar gibi ak, çökmüş ve huzursuz
Bazen görüyorum, bazı insanlar
Toplanıp bir yere bağırıyorlar
Özgürlük, özgürlük, özgürlük diye
Topluma şiddetle haykırıyorlar.
Çeksen birisini kenara birden
Ah güzelim dertlerim bana yeter
Sakın anlatma bana sen de kendi derdini
Ağlarım ben içimden, söyle bu mudur keder?
Bilmem nasıl kaybettim ruhumu, bedenimi
Bilinmez bir yoldayım: yalnızım, korkuyorum.
Gülsün yüzün
Yıldızlar iletsin sevgimi
Rüzgarlar dokunsun yanağına
Düşünürken geceleri
Bir çiy tanesi bahçende
Göz yaşımdı
Gel diyemem hüznümü paylaş da git
Kal diyemem kalbini aç öyle git
Yaklaş ama fazla yakıp yıkmadan
Sevgimi duy sorgulayıp kırmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!