Ellerinde Güneşler Şiiri - Kemter Abdal

Serap'ın ellerinde dünyayı döndüren sessiz çarklar
Her parmak izi ekmek kokulu bir tarih yazıyor
Bilirim; teri düştüğü yerde filizlenir
Sabahın ilk ışığından daha hakiki sevdalar

O vaktinden önce yaşlanmış kahkahanın içinde
Bütün yorgun kadınların duasını taşıyor
Akşamları eve dönüşü bir nehrin yatağını
Yeniden bulması gibi hüzünlü ve muzaffer

Bazen geceyarısı soluk alırken
Görüyorum: alnında biriken günler
Kırışıklıklarına sığmayan o emek
Kalbime yağmur olup yağıyor usulca

Ey ömrümün çalınmış şekerlemeleri
Ey dünyayı bana taşıyan kadın
Bilsen; her gün biraz daha
Gökyüzüne yaklaşıyorum
Çünkü sen ayağı yere basan
Tek meleğimsin

Serap!
Bu şiir senin tükenmez sandığın
Benimse bitmeyen borcumdur
İkimiz:
Bir hayatın iki yarısıyız
Biri didinen, biri seyreden
Ama ikisi de birbirine
Âşık...