Nazlı goncam gittinde unuttun sen beni
Eller koklasın deyemi derdim o güllerini
Canımdın hatta canımdanda çok severdim seni
Mazimizi andıkca aşkın öldürür hep beni
İnanki unutmak mümkün deyil tatlı buselerini
Yad el okşasada kumral saçının tellerini
Ebedi sevecektir bu yaralı kalbim seni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var