Ellerin Elimi Şiiri - Kemal Berk

Ellerin elimi tutup giderken
Sevincimden gökte uçuyom sandım
Gönlümde tazecik güller açarken
Şu dünyanın mutlu adamı sandım

Unuturum sanma gönlümde yerin
Derin derya ile yüreğim serin
Bakışından belli sevgin çok derin
Şu dünyanın mutlu adamı sandım

Görmeyince hüzün ile sönerken
Gam kederle bülbül gibi öterken
Sevincimden gözüm yaşı dökerken
Şu dünyanın mutlu adamı sandım

Ben can dedim candan ötede bildim
Gönlüme yar dedim ömrümü serdim
Açtım gözü gördüm yürekte bildim
Şu dünyanın mutlu adamı sandım

Kül'özünü dertten derde düşürdün
Yüreğini ateşlerde pişirdin
Engelleri senin için aşırdın
Şu dünyanın mutlu adamı sandım

Kemal'eren/ Kemal Berk