Elleri Mi Çöz Şiiri - Mahmut Barış

Düşüncelerin ayağına takılan ben oluyorum
Bizsizlik denen cümlelerim
Bizi bizden yoksun bırakıp, ellerinin üstünde duruyorken,
Şehrin göbeğinden sesleniyor
Bir eli bağlı delikanlı…

Zaman satıyor geçmişimi...
Kapımın menteşesi kırılmış...
Kapım açık artık her uykuya

Gözlerimde asılmış bir sevda ağıtı durur
Ellerimde kirli sayfalar
Ve yalancı aynalarda yüzüm yanar durur,
Kirli sayfaların suçlusuydum soğuk gecelerde,

Ellerimi çözebilir misin?
Dengesiydi her şeyin bu yalnızlık terazisi
Ve ters düşerdi yaz aylarının esintisi…
Ellerimi çözebilmek için sonbaharın
Gelmesini mi hep beklersin...

Bağlı ellerim ölüm yağdırıyor beynime...
Ve her seferde yağmur damlıyor
Gözlerimin perdesine…

Lirik bir ateşte yandığı mı hatırlıyor musun?
İsmini hece hece sayıklarken,
Yatak döşek için de yandığı mı biliyor musun?

Virgüle sarılıyorum her gece…
Duraklıyorum her hecende..
Ve her durakta…

Yıllardır gözlerimde uykusuzluk
Canım yanıyor...

.....ruhumda umutsuzluk
ellerin ve parmakların açılırsa...
...korkamadan dururum karşında!
yeter ki elleri mi çöz...
çöz ki tutabileyim...

Mahmut BARIŞ