Ellere ne ki Şiiri - Birkan Demirci

Dalmışsam uzaklara,
Yol benim, iz benim — ellere ne ki?
Sessizliğin koynunda kaybolmuşsam,
Rüzgâr beni savurur,
Ama yön benim, kader benim — ellere ne ki?

Oturmuş ağlıyorsam bir köşede,
Göz benim, yaş benim — ellere ne ki?
Bir söz kırmışsa içimi,
Bir anı durmuşsa boğazımda,
Boğulmak da benim, susmak da — ellere ne ki?

Izdırabını çekiyorsam hayatın,
Kan revan içinde yürüyorsam,
Can benim, canan benim — ellere ne ki?
Bir yıkılışta yeniden diriliyorsam,
Küllerimden doğmak da benim hakkım — ellere ne ki?

Kalbimse harabe,
Ama hâlâ seviyorsam inadına,
Yangın benim, kül benim — ellere ne ki?
Ben bu yolda tek başıma varım,
Sevdam da yaram da bana ait,
Ellere ne ki?