gözbebeklerinde saklıyordu hikayesini
ellerindeki uyuşma eskiden beri vardı
gözgöze gelmiyordu bilerek kimseyle
anlamasınlar diye acısını..
kadın mutsuz
kadın umutsuz
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
'elini uzattı gökyüzüne...
kalan ne varsa umuttan yana...
asılmış duruyordu yıldızlarda....'
Sessiz sedasız ve kimsesiz bir kadın çığlığı nasıl duyulur ki...
'oysa neşeli bir şarkı duyuluyordu uzaktan'
Nasıl duyulurdu bunca neşeli şarkı sesleri arasında kadının sessiz çığlıkları.... Kim duyardı kim!
Hüzünlendim...
Ve sessizce ayrılıyorum şiirden...
Tebrik ve sevgimi bırakarak...
kadın ağladı ve döktü içini geceye..
limana...denize
çakıltaşlarına
ve gemilere yükledi derdini..
yolladı bilinmeze...
ve umutlara daldı gözleri..
onu alıp götüren denize...
mükemmel çalışma akmış kaleminizden..
saygılarımla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta