Dün, tarihine bakmaktan utanan serseri,
Kin ve nefret tohumlarını kalbinin en ücrasına,
Yerleştirip bacasız kalan küflü kalbine,
Karanlıklar saçıyordu, aydınlık bahçesine.
Annenden yadigâr kalan bir bez parça,
Gel, utanmazsan bunu da parçala.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
