Elif Şiiri - Ömer Yaşar Özgödek

Kalemi vurdum kağıda
Elif oldu aktı mürekkep,
Yalnızlığımı yazıp
Donup kaldı.

Elif gibiyim bende birleşemem
O kağıtta yalnız kalır
Ben ise hayatta
O yine iyi
Bazen olur lam elif
Ben ise hep elif

Elif harflerin hası
Hep doğru hep dik
Eh nede olsa kalemin gülü
Gül ise sevdanın resmi

Olamadın oğlum bir kalem kadar
Kalem bile şakıdı
Sen ise kaldın hep sukut
Sukutta ol gece bari

Ol ki gece bülbül şakısın güle
Gonca utancından kızarsın
Kırmızı gül olup açsın
Sen bak o güle
Şair ol aşkı vur kaleme
Ama sen mısralarında yine elif ol