Ne vakit omuzlarıma düştün,
Hangi vakit yağmurun gözyaşıyla gülüştün,
Üşümüş insafımın kardelenlerinin boynunu büktün...
Bu karanlık ömrün kirpiğinde zemheriyi yaşarken gönlüme düştün...
Sen yâr dediğim yaranın ılıklığı,
Sen geceyi örten günahlarımın çığlığı,
Sen zorlu yolda, acı gülüşlü türkü kısıklığı...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta