Elhamdülillah Şiiri - Abbas Paksoy

Bir babam var, muska yazan hoca.
Bilmem, niçin gitti geldi, Hac’a.
Doğru tütmez, gönlündeki baca.
Babaya doydum, elhamdülillah.

Ayrı ayrı, iki kadın aldım.
Yetinmedim, sağa sola daldım.
Dermanım bitti geride kaldım.
Kadına doydum, elhamdülillah.

Nazlıyarak, ninniyle büyüttüm.
Güzel rüyalar ile uyuttum.
Vallahi, şimdi, ben hapı yuttum.
Evlada doydum, elhamdülillah.

Babadan, kardeşten, iyi dedim.
Hep güler yüz ile selam verdim.
Dara düşünce, ihanet gördüm.
Komşuya doydum, elhamdülillah.

İyi günümde, yanımdaydılar.
Kötü günümde, çabuk kaydılar.
Özür ile mazeret saydılar.
Dostuma doydum, elhamdülillah.

Şeytanla, insanı seçemedim.
Bir kılıf uydurup, biçemedim.
Güvenip, sırımı açamadım.
İnsana doydum, elhamdülillah.

İyi kötü günleri, hep gördüm.
Saydıkça, daha da artar derdim.
Ruhumu da, yaratana verdim.
Paksoy’a doydum, elhamdülillah.