Yine yorgunluğun sınırında bir günüm,
Nice umursamaz bahanelerde yüzdüğüm.
Sonra bir farkındalık, yel gibi vurdu yüzüme,
Sayende anladım: Umutsuzca kendimden kaçıp duruyorum
Şimdi gün ışığına çıktıkça mahcubum, utanıyorum,
Sahte bir aydınlığa, mehtap nuruna koşuyorum.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta