Yine yorgunluğun sınırında bir günüm,
Nice umursamaz bahanelerde yüzdüğüm.
Sonra bir farkındalık, yel gibi vurdu yüzüme,
Sayende anladım: Umutsuzca kendimden kaçıp duruyorum
Şimdi gün ışığına çıktıkça mahcubum, utanıyorum,
Sahte bir aydınlığa, mehtap nuruna koşuyorum.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta