Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gökkuşağı bilimsel ve düşüncenin kalıbı olarak güzel bir deyim, yerine 'eleğimsağma'da kanımca şiir imbiğinde folklorik detay katmaktadır. Yalınmıyorsam Sait Faik Sinagrit Baba adlı muhteşem öyküsünde 'Eleğimsağma' sözcüğünü bu kategoride çok ayrıcalıklı olarak kullanmıştır.
Şiirde 'gündüşlerine gebe mavilik' çağrışımlarında ve çiçek filizlenmelerindeki kucaklaştırma ile tasarlanan hedefe ulaştığı görülmekte.
Saçların çerçevesizlğinde uç kıvrılması da o eleğem sağmalık ile tütsülü tümleşik güç yaratmaktadır.
Dahası aşkla keşiştirme ise şen duyguları çağırarak renk armonisini tel tel kılmaktadır.
Yağmur sonralığında, bulutumsulukta 'soluk fonda asılı tablo' betimi de azıcık hüzün serpiştirmekte.
'Gündüşü' Ne hoş değil mi?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta