Elbet Bir Gün Şiiri - Sefa Kara

Sensiz gecelerin kıymetini bir ben bilirim
Geçmez olur zaman yitirilmiş çoktan
Ve sensizlik zehirdir panzeri olmayan
Ben zehrinde boğulmuşum hiç kormadan

Rüzgara kokunu versen getirse aniden
Kirazlar açtı güller için hasat zamanı
Yaz geldi topraklarıma Adana sıcakları
Ellerimde değil ki narin ellerin
Gitmek istemem denize ellerini tutmadan
Bir şiir söylerdim sana akşam vakitlerinde
Sen de beni izlerdin saatlerce

Özlemin yakarken pas tutmuş volkanları
Adınla yankılanırken Çukurova sokakları
Fotoğrafına bakar kendimi avuturum
Ve sen geçersin aklımdan durmadan
Gördüğüm her yüzde seni arar gözlerim
Lakin sana benzeyen bir güzellik bulamaz

Elbet geçecek zaman ve bitecek özlem
Yine ekeceğiz dağlara fidanlar
Ve yine dalacağız birlikte gökyüzüne
Ben sana şiirler yazacağım durmadan
Sana seni anlatacağım hiç bıkmadan
Su dökeceğiz ceviz ağaçlarımıza
Süreceğiz arabamızı Ege sahillerine
Atlayacağız yine Akdeniz’in derinliklerine
Bugün değil belki bir gün
Bir gün değil belki ama elbet bir gün
Kavuşacağız elbet gülüm