harflerin ahengi kelimeler
Kelimelerin düşünceler ile dansı olur
Cümleler
Beynin bir oyunu ağızdan çıkan sözler
bazen bir can yakar
Bir cân -ı sarar
mevsim güz aylardan eylül günlerden hüzün diye başlasam bir yazıya çok klişe olur sanırım. ama eylül ne yapayım hüzün çarpıyor insanı...dökülen yapraklar misali uçup giderken dallarımdan umutlar birine çarparda mutluluk olarak geri döner diye bekliyor...umut belki ayakta tutan bilmiyorum arada sonbahar yağışları dökülüyor gözlerimden ve intihar ediyor Herbir gözyaşı ile birlikte hayallerim..ben hayatın gerçekleri ile savaşan küçük kız,yani öyle söylerdi ,Büyükler ve ben imrenirdim onlara en fazla bacak boyları kadardim. Eskiden büyüyüp yürüye yürüye dünyayı tüketmek isterdim dünya yuvarlakmış öğretmenim söyledi yürüyerek bitmedigini büyüyünce öğrendim. Ilköğretim de eğitim ve öğretim alıyoruz ya bana insanların kötü olduğunu öğretmediler ve beni onlara karşı eğitmediler onu geç bana insanları sev dediler ve ben mezun oldum hemde birincilikle ben bu durumda böyle isem ya sınıfta kalanlar onların daha mı çok yanıyor acaba canı...Aylardan eylül ve ne demişti Orhan veli beni böyle havalar mahvetti ekleme yapmak istiyorum böyle havalarda insanları sevmeyi bıraktım ben... gökyüzünde bulutlarla paylaştım anılarımı ve rüzgar aldı hüzünlerimi başka diyarlara başka diyarlardan uçup gelen umutlar üşüttü ruhumu ve insanları tanıdıkça utandım hapsoldugum bedenden... bir çınara yasladim omzumu yaprakları yağmurum oldu sağanak şekilde ve ben o çınar ağacı altında yıldız olmayı diledim bir gün bir umut için kaymayı. Yıldızlar da ölür demişti öğretmenim ben küçükken ,ruhları da ölürmüs insanların büyüyunce anladım bize üçgeni öğrettiler hayal kurmak yerine o sadece peynirin şeklini anlamak için ise yaradi ve ben her derste sevmeyi ve değer vermeyi anlatmak isterdim ogretmen olsaydım ...
Hiçbir kadın çok güzel
Yada hiçbir erkek çok yakışıklı değildir
Aslında
Gönül birini bulur sevecek
Bir kalbe sarılır onu sevecek
Ve o gözler o yürek en güzeli olur dünyada
Bir uçak geçti yine bulutların içinden
Gökdelenlerin arasından göz kırptı
Belli belirsiz
Gökyüzünü göremeyeli hayli oluyor bu şehirde
Silinmeye yüz tutmuş
Unutulmuş sayfalar altında kaldı adım
Belki bundan beş yıl sonra
Kimse adımı bile anmayacak hissediyorum
Dökülen yapraklar örttü mezar taşımı
Sonbahar da geçeli çok oldu halbuki
Bir siir aradım
Sayfalar dolusu
Sana olan aşkımı
Anlatmak için
Ama yetmedi
kitaplar dolusu Kelimeler
Bir siir aradım
Sayfalar dolusu
Sana olan aşkımı anlatmak için
Ama yetmedi kitaplar dolusu kelimeler
anlatmaya
İçimdeki seni sana ...
Acısı yok şu anda biliyorum ama
Yıllar sonra kızının bakışında bulacaksın beni
Geçtikçe zaman azalıyor zannetme
Gözyaşı düşmez de içine akarmış insanın
Severmiş te dünyaları serse de önüne yetmezmiş sevilene
Ağzınla kuş tutsan bile yetmez ya bazen
İşte o nokta da bitirir insan içinde herşeyi
Teşekkür eder yarine gider hayatından
Geçmişe isyan bugüne teşekkür geleceğe Umut ederek...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!