Yaz günleriydi, toprakta eşeleniyordum
İnsan neden eşelenir, neyi arar eşelenirken
Olmaktaki eksikliğin, eksikliğin, yarımlığın serzenişidir eşelenmek
İnsan neden eşelenir, neyi arar eşelenirken
Vedaya hazırlanır belki eşelenirken
Eşelenirken kendi kozasını örer hüznüyle,
çünkü hüzün yanında merhametin sıcak nemini taşır ruhun boş bomboş salonlarında yankılanan
Bu salonların pencerelerinden hüzün ve merhamet yağmurları yağar
Bunlar hep eşelenirken olur
Ve bazen şiir yazarsın eşelenirken,
Şiir yazarsın Rüveyda
23.00 22.12.22
22.49 10.02.23
Kayıt Tarihi : 10.2.2023 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adıma yazılan şiirleri okumayı seviyorum. Rüveyda zarif, naif, nazlı tıpkı aşk gibi. Herkesin aşkıda biraz rüveyda değilimdir..
TÜM YORUMLAR (1)