Eksiliyorum Şiiri - Mustafa Çifci 3

Yalan söyleyemediğim için şuan bu haldeyim,
Ben, yapamadım, beceremedim, kaybettim huzurumu işte,
Toparlanamıyorum da uzun zamandır,
Toparlanır mıyım?
Bilmiyorum.
Artık hayal ve gerçek kafamı karıştırıyor.
Bazen hayallerin içinde var olsaydım sadece diyorum.
Günden güne eksiliyorum sanki,
Günden güne kaybediyorum.
Yanlış zamanda yalnız bir insanım ben,
Aslında çok kalabalık,
Ama kuru.
Bir gün bir yerde düşüp kalmak istiyorum bazen,
Hiç olmak,
Hiç olmamış olmak istiyorum.
Biliyorum, katlanmak, direnmek zorundayım,
Biliyorum bu kadar kolay pes etmemeliyim,
Var gücümle de direniyorum,
Yapabileceğim ama yapmamam gereken bir çok şeye,
Eksiliyorum ben,
Gerçekten,
Her gün, her an eksiliyorum,
Hissediyorum.
Dökülenleri toplamakla mı başlamalıyım?
Yoksa ne varsa döküp öyle mi kalmalıyım?
Bilmiyorum.
Bazen biliyorum, bazen bilmiyorum..
Bazen bir vapurda, bazense bir otobüste doluyor gözlerim,
Kızıyorum kendime,
Kendime kızdıkça, uzaklaşıyorum da kendimden,
Ben,
Eksiliyorum...