Adını anmadım.
Bir çiçeği, kendi dalında
içime eğdirip, gözlerimde solgunlaştırdım.
Sesini bekledim
rüzgârın silip götürdüğü
yarım bir hece gibi asılı kaldım,
zamanın elinden düşen bir düş gibi.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Hatıralarda yorgun düşüp eskir zamanla. Yavaşça her şeyin yerini alır "alışmak". Bir süre sonra silinmeye başlar yüreğimizde saklı tutulan fotoğraflardaki yüzler, hayat der geçeriz, unutulur her şey gibi sevdalarda zamanla. Tebrik ediyorum Hatice Hanım. Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta