Seni tanıdığımda kullanılmış yapraklar gibiydin
Sanki bana yer yoktu ben sadece senin boşluklarında küçük notlardım hayatında
zaten sende beni küçük bir not kağıdına bırakıp gitmemişmiydin kaybolsamda umrunda olmuycakmışcasına
Büyüyorum bak kendi yapraklarımla küçük küçük notlarla büyük yaralarla
ve her seferinde sana yer bırakıyorum boşluklarımı doldurursun diye sen şimdi okuyorsunya bilmiyorsun
ama eksiklerim var yıpranmış ve yırtılmış yapraklarım
ben çünkü o yaprakları bazen bir adam için sofra bezi bazen bir çocuk için uçak yapıp gökyüzüne attım ve bazende göz yaşlarımı akıttım
Bursa'da eski bir cami avlusu,
Küçük şadırvanda şakırdayan su.
Orhan zamanından kalma bir duvar...
Onunla bir yaşta ihtiyar çınar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanın hüznü
Devamını Oku
Küçük şadırvanda şakırdayan su.
Orhan zamanından kalma bir duvar...
Onunla bir yaşta ihtiyar çınar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanın hüznü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta