insan içerlerinde hezimetlerini törpülerken,
burulmaları bir sözde bir gözde,
bıçak gibi keskinliğini biler.
öyle bir batar ki...
her yeri kesilir insanın.
neye tutunacağını bilemeden,bulamadan,
kopar yiter....
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
özel ve güzel...tebrikler
Kendini bul
mevlana demiş ki;
insanın,kendinden kopması
kendinden ayrılması kadar derin
ve acı bir ayrılık var mı?
dön artık kendine,
gir içine,sığ kabına sıkışsanda,
kendin ol artık,kendin gibi yaşa.
boş ver heveslerini,
hayallerini de koy bir kenara.
yak hırslarını en azgın ateşlerde.
savur rüzgara bütün kıskançlıklarını,
gir, içine gir,
kaybettiğinin farkında olamadığın
kendini bul......
bu şiiri çağrıştıran bir şiirim...yorum niyetine :)
saygılar
harika bir anlatim...harika bir siir...tebrikler
'Bıçaklanmış dal gibi ayrı düşmelerden kalır bu eksiklik sıklıkla...'
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta