Sensizken gözümün önü en karanlik, isiksizliklardayin,
Aysiz gece gibi en günesli günler bile, seni görmeden,
Leyla diyorlar ama, Mecnundan beter halim,
Ruhum vücüdumu birakip gitmis coktan, artiklarla yetiniyorum.
Hergünüm hesaplarda, senle olan denklemleri cözemiyorum,
Bilinmez hep benim sanki, hep eksik cikiyor sonuc,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta