Annemin eskise de atmaya kıyamayıp
Tavan arasına kaldırdığı eşyalar gibiyim tek farkla
Onların yüzü her zaman güneşe dönük
Benimse odam zemin katında..
Ben bundan daha evvel de bahsetmiştim hatırlarsanız
Canım sıkılıyor demiştim çok canım sıkılıyor hatırlarsınız
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Annemin eskise de atmaya kıyamayıp
Tavan arasına kaldırdığı eşyalar gibiyim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta