EKMEK ÇARPSIN!
Her gün üçüncü tenefüs beslenme saatımızdı sınıfta.Herkes ne getirdiyse beslenme çantasında onu yerdik.
Bir gün Hayat Bilgisi dersinde öğretmenimiz ekmeğin tarladan soframıza gelinceye kadarki öyküsünü anlattı bize.Ne zahmetli
bir serüvenmiş o yolculuk.O sıra ana
mın,dökülen kırıntılar yerde kaldığında ekmek çarpar!almalısın onları yerden,kolay mı ekmeği kazan
ması!"demeleri de gelmişti aklıma.
O gün beslenme yapamamış,yiyeme
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta