Aylardan Ekim;
Donup kaldı nefeslerim.
Günışığı bile yabancı bana.
Testere dişlerini gösterip
Sırıtıp duruyor yalnızlık
Karşımda.
Aylardan Ekim;
Terkedip gittiğin mevsim.
Zaman silindiri acımasızca ezip geçer,
Anılarımızı yiyip bitiriyor
Upuzun geceler.
Aylardan Ekim;
Seni bir daha görebilecekmiyim.
Unutamamak,
Hüsranmış kaderim.
Aylardan Ekim;
Ben..
Kendimde değilim...
Kayıt Tarihi : 14.2.2010 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(14.9.2002 tarihli 4.şiir kitabımdan) Çerkez kızını acaip sevdiğim dönemler. Ayrılık ve Ekim ayı. Gühah kimde Sevap kimde. Çözemediğim bilmece...
olmamasi gerekiyor o durdugu yerde.
ve siir yaslanamadan bitti bir yere.
keske siire dair bir yere yaslanabilseydi.
..............f.s.m
TÜM YORUMLAR (1)