Bir sokak lambasının altında buldum kendimi,
Tek bir kıpırtının dahi olmadığı bir sokak ortasında,
Üzerime bir bir düşen karlara aldırmadan...
Hem çok cesurdum şu soğuğa meydan okuyacak kadar,
Ve hem çok yürekliydim eksi otuzlara aldırmadan seni hayal edecek kadar,
Hem de çok korkaktım yapayalniz sokaklarda nefesimden bile ürkecek kadar...
Uykudaydı herkes,
Uykudaydı canlı ve cansız her şey
Uykudaydı ağaçlar
Taş toprak uykudaydı
Uykudaydı börtü böcek
Gökyüzü ve karanlık uykudaydı
Sadece ay vardı kapkara bulutlar arasında bembeyaz,
Bir de ben vardım bembeyaz duygularımla kapkara yalnızlığın arasında uyanık
Yalan yok doğrusu pek istemezdim uyumak,
İstemezdim yeni bir güne mutlu uyanmak
Ve aslında pekte istemezdim yaşamak...
Çünkü; sen yoktun,gülüşün ve bakışın yoktu,o tatlı sözün yoktu
Hiçbir şeyim yoktu
Hasılı canım yoktu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!