Ehl-î Dil Şiiri - Mehmet Şahan

EHL-Î DİL

Cahil cühelanın lafına kanma,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!
Dildeki belanın narına yanma,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

Gonca güllerdeki al ile söyle,
Süzme petekteki bal ile söyle!
Aşk-ı muhabbeti hal ile söyle,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

Kalbin denizinde sala yatırıp,
Kevser havuzuna, bala batırıp!
Sevda ağacında dala oturup,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

Sözün seherlerde yel ile gelsin,
Gözün enginlerde sel ile gelsin!
Özün gönüllerde gül ile gelsin,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

Dile dolaşmadan kursun ağını,
Kula ulaşmadan sorsun bağını!
Çile bulaşmadan görsün dağını,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

Mecnunun Leyla’yı andığı gibi,
Yunus’un Mevlâ’ya yandığı gibi!
Bülbülün gülüne kandığı gibi,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

Pîr-i Fâni der ki; fikir eyleyip,
Her anında Hakk’ı zikir eyleyip!
Haktan gelenlere şükür eyleyip,
Gönül tamir eyle ehl-î dil isen!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
29.04.2019 - İSTANBUL