Sallan boşlukta gülüm, kim kime yar.
Ne kadar dirensen yer yutar.
Durup da bekleyecek miyiz..?
Eğlen ki dünya dar. Çılgın ezgilerden
başın dönsün, sonra bir de dur dinle ne var.
Öyle de böyle de çürük bu yapı,
Çalış, dinlen, coş zaman hep dar.
Uykunun hediyesi yekpare,
yaşanılan hayat pare pare.
Ne kadar öykünsen bu bir yanılsama,
didinip var ettiğin bilinç bile.
Yarına bıraktığın anılar dizi dizi,
unutulur ırmağın yanında yöresinde.
Gene de eğlen, kaybol, sonra bir dur
azığında neler var.
Büyüsü bozulmuş hayatın için kanar.
Sırtında kambur büyümüş sepet sepet yükün var.
Bırak kendini bir ezgiyle yar. Sıkışıp kalmışsan
içini bir güzellik açar.
Sonra gene dar, dar, dar............
27/01/2006
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 27.1.2006 03:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!