Eğin Şiiri - Rıfkı Kaymaz

Sessiz akışında dinlenir insan,
Küçük derelerin şirin sesinde.
Dokunan bir renktir, zevktir yaşanan,
Eğin halısında, seccadesinde.

Göz nuru dökülmüş iplik tellere,
İplikler çiçekle bezenivermiş.
Özlemler bir ırmak gibi ellere,
Duygular renklerle beslenivermiş.

Şu yanık ve içli “Eğin Türküsü”
Yeşil bahçelerden ufka taşıyor.
Yeşil ki toprağın güzel örtüsü,
Eğin’de bir daha başkalaşıyor.

Toprakta bereket, huzur sandalda,
Kıvrılan yollarda bir hasret vardır.
Şu yeşil bahçede, yaprakta dalda,
Yaşanan her zaman sanki bahardır.

Yeşil bağlarında mutludur insan,
Kemaliye, yeşilliğin beldesi.
Senin kucağında seneler bir an,
Ve sende dinlenir huzur bestesi.
Rıfkı Kaymaz