Bazen, duası dahi değişir insanın,
İnanamaz; Allah'a onun için yakardığına...
Yanında olmak için, ederken niyaz,
Artık uzak olduğuna, şükreder anca...
Bağlama kimseye bel, herkesten el çek!
Hercai kullardan, sana koşar ihanet...
İçerine salt, iyilik tohumlarını ek.
Yeşerince filizler, sen her dem hamdet..
Özünde berraksan; dert arama başına.
Doğru güzergah varken, tali yollara şaşma.
Kimseninki değil, mecburi istikamet.
Doğru yolunda sen, eğilmeden devam et...
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!