Şiirler sesteştir. Her okuyan kendi anlamını çıkarır, kendine uyarlar. Bu demektir ki okuyan sayısı kadar farklı şiir vardır. Şair bir şiir yazar, zihinlerde bin farklı şiir yankılanır.
Şiirlerimin tümünden kendinize bir anlam çıkarmanız, bana bir şiirimi binlerce kez yazdırmış olmanız dileğiyle...
Aynada gördüğüne inanma
Işığına göre değişir
Gözlerinin rengi
Sol elini sağmış gibi
Ve sağ gözünü solmuş gibi
Göstermez mi hep
Tünelde siren sesleri duyuluyor
Kapılar açılıyor ardından
Bir yığın insan, telaşla
Trenden iniyor
Taksime çıkıyorum metrodan
Az sağımda meydan, ortasında heykel
Büyük kalabalıkların içinde her gün
Yabancı yüzlere rastlıyorum
Hem de günün her saati
Büyüyerek geliyor bu insan seli
Ruhum bu insan seli içinde
Vakitsiz açtın nadidem
Bu zamansızlık yaramaz
Hele bu mevsim, bu hava
Aman, tutun toprağına
Esen yele aldanma, nadidem
Dünyanın dörtte üçüne
Mavisin dedik inandı
Buluta beyazsın dedik, kandı
Ama nasıl karardığını anlatamadı
Ağaca rengini biz verdik
Toprak kaçıp kurtulduğunu sandı
Gök yandı kubbesiyle kıpkızıl
Yüreğim bir o kadar maviydi
Deniz gibi
Sevgim alabildiğine yeşil
Orman misali
Gecelerin siyahı yitmişse
Ya uykun ağır
Bundandır uyanamayışın
Ya da gün epey geç doğar dünyana
Ya dolmuş erken geçer
Bundandır kaçırışın
Sohbet eder miyiz
Havadan, sudan
Memlekete bakar mıyız
Aynı pencereden
Yoksa sesini yükseltip
Bahseder misin siyasetten
Karanlık zifiri
Burnumun ucunu görmüyorum
Diye yakınıyorlar
Sanki öğle vakti görüyormuş gibi
Hep şikayet, insanlardan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!