Eftalya Menem Şiirleri - Şair Eftalya Menem

gocmen kuslar donermis geriye
ucmakdan yorgun
gaga dolu hikayeleriyle
ayni bahara ayni sevdayi
ayni gunesi
bulma umuduyla

kimsesiz hayvanlarin hepsini koynuna
sigdirdin peki ben neden o kapi esiginde
terkedildim
gecmis den donen ey sevgili?
bilirmisin hayatin esiigin de terkedilenleri
kimse bilmez

Her telefonum caldiginda
Icim icime sigmayacak
Senin aradigini dusunerek
Bir gun yine telefonum caldiginda
Sen arasan da
Icim aciyarak alo diyemiycem

Bu ulkede gokyuzune bakinca yildiz bile yok
Demisti...
Ozledim eski dostlarim ile politika tartismalarimizi diyerek
Cemkirdi...
Yillar icinde kendi icimde baslattigim yolculuk
Hayal kiriklarin kanatici olusumun sebebiydin

Oyle bir gun de geldin ki
Olmadigin her gune degdi
Aslin da Sen iyi bir adamsin
Yoklugun yok edemedigi
Varligin
beni bana getirdi

Sevgilimmm
Gunlerden ucuncu sensiz gecen persembe
Manhattan'a gittim bugun
ronkonkoma istasyonun dan
Beklerken tren yolcugun baslamasini
Kahvalti molasi beraber olsun

Umudum cikanca
Yine umud kaliyor
Umudum nefes
Umudum gorsel
Umudum sesin
Umudum his

Elvan gazoz/sevda gazozcu/ Balat
Gitmek lazim
Tabi Vefa da boza icmek de lazim
Balat sokaklarini arsinlamak geldi icimden
Sevdigim yerler
Tarihi yarimada

Iste ask
Olumsuz duygular
Hic solmayan bir cicek
Hep gunes
bulutlarin arasindan
Yildiz Yildiz gokyuzu gibi

Basini alip gitmek istersin
Ama caresizligin hemen laf sokar
Gidebileceksin sanki
Bugun o gunlerden bir gun
Yine Hersey anlamsiz
Sanki hic gecmiycek bitmiycek