Rabia Balaban - Efsane Şiiri - Antolojim ...

EFSANE



Seni uyanıyorum yorgun bakışlarla
Ve yine koskocaman bir gün tüketmeye gidiyorum olası alışkanlıklarımla.
Günümde hiç bilemeyeceğin anlarım oluyor belki yüzlerce kez. Mesela umulmaz zamanlarda kokun geliyor burnuma, burnunun ucundaki minik ter damlacıklarını siliyorum mendilsiz ellerimle, en çokta sesin, tek bir tınısını dahi unutmadığım sesin bana RABİA diyor ismimden sonrasını duyamadığım cümlelerde. Saatler bir, iki, üç geçip gitmekte. Sen hep bir yerlerindesin o günümü eksilterek gidenin.