Yağmurun sesinden uyandığımda
Kendimi yaylada hissettim bir an
Kalkıp pencereye dayandığımda
Hayallere bile pes etim bir an
Esnedim gerindim tam uyandıydım
Şöyle cama doğru bir dayandıydım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
