Zaman zamansızlığın durağı efsa
İnsan ise ayrılığın .
Bu sabah uyandığımda bir ceylan yavrusu gibi bir şeyin peşine takılıp gitmek istedim
İçimde kalan en küçük sevgiyi canıma takıp canımı camdan atamak istedim
Ürkek ve bilinçsizce yıldığım zamanların bütün ıstıraplarını kusup ölmek istedim.
İnsanların beni görmeden geçip gittiği kaldırımları uçar adım bitirmeyi
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta