Eflatun kokar her odam
Ayışığı gibi aydınlanırım
Ağlatan o gözlere
Baktıkca ağlarım
Elımde kalan ellerin
tez gel sevgilim boş kaldı bu eller
Dayanacak gücüm kalmadı
yar eflatun kokan yarim
Hayat ani duruşlarda
felaket baş ucumda
ellerinin dermanı şu aşık
sultanımsın affet şu allahın kulunu
O bakışını at
şu adamı öyle bi yak
durma beni karanlıktan cıkart
sar benı kucakla eflatun kokan yarim
Kayıt Tarihi : 28.5.2009 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!