EFKARLI GÖNLÜM
sanki kalbim deniz kıyıya vurdu efkarım
efkarlıyım yıne söz dinlemiyor gönlüm
hayallerimi umutlarımı bir mermi yaptım
her atışım ecmıceydi hep kendimi vurdum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta