Efendim (s.a.v.) Şiiri - Yunus Kılıç Lam ...

EFENDİM (s.a.v.)
..
Yokluğundan çok yoruldum Efendim
Derman gitti dizlerimden
Sana çok muhtacım Efendim
Kaldır beni düştüğüm yerden
Sen ki benim tüm dertlerime ilaç
Sen benim geceme yıldız
Sabahımda güneş
Sen benim alnıma nur
Sen benim başımda taç
Eyy Efendim
Bütün benliğim sana muhtaç
..
Ruhum sıkıştı kaldı bedenimde
Kırıldı kanatlarım Efendim
Bu şehir dar geliyor artik yüreğime
Çıkar beni bu gafletten Efendim
Ne mal isterim ne miras
Benim saadetim vuslatım sensin Efendim
Vazgeçtim beşerî aşklardan
Benim Ebedî aşkım sensin Efendim
..
Oyalandı durdu gönül yaban ellerde
İsyana uğramış hep yalancı dillerde
Şimdi sana yabancı kalmış bu gönülde
Bir umut tohumu
Bir rahmet bulutu ol Efendim
..
Sende tutmazsan ellerimden
Okşamazsan başımı
Sarmazsan beni kollarına
Başka kime sığınayım söyle
Hangi gönül kapısında köle
Kime yâr kime varolayım Efendim
..
Dayanacak yüreğim kalmadı
Sev beni Efendim
Senden başka bir dost bir sevgili
Bir yâr eyleme Efendim
Sana susayıp sana yanayım
Aşkına pervane olayım
Muhtacına muhtaç etme
Muhtaç isem ancak sana muhtaç olayım
Aşkınla dirilt ruhumu
Eyy Efendim
Aşkınla aşkına kanayım
..
Çekip al beni bu uçurumdan
Kendimi kollarında bulayım
Gülümse hadi yüzüme Efendim
O gül yüzüne hayran olayım
Aşkının miracına yükselt ruhumu
sidretül münteha'nda
Küllere bulanayım
Aşkın kabzetsin bu canı
Eyy Efendim
Canına canan
Aşkına kurban olayım
..
Yunus kılıç LamElif 25 mart 2020