Uyku uzak bana
Gece'm ıssız..
Yaksam bi' sigara
Takınsam senli tavrımı
Baksam aynaya
Gece'm hissiz..
Bir tren kalkar bu istasyondan
Geç kalmış yolcuların her biri
Kimi hayata, kimi sevdaya,
Kimi de kendine geç kalmış!
Kabullenmekten uzak,
çok trenler yolcu etmiş bu uğurda..
Yanan bir ciğerim kaldı
O da sönmek üzere
Derdim büyük…
Elimden düşmeyen sigaram
Aklımdan çıkmayan sen!
Yorgunum…
Gölgeler yanıltır insanı
Her an aldanır gibi bakma
Aldatılırsan bir gün sevdiğin tarafından, dinleme yalanlarını
Ve bakma bana öyle nolur!
Ben her sabah uyanır gibi sevdim
Her sabah uyanıp sana kandım,
Bir şiir yazmak istersen bir gün
beni değil sevgimi hatırla
Hatıralar sarınca kollarını,
yanağında hissedeceksin nefesimi!
Nefsine yenilmeden,
usulca kokum gelsin burnuna...
Hiçlik vardı bir de duyguları savuran
Savrulan bendim bu kez
Ve rotası kaybolan bir hiçtim ben
Umuda uzak bir ben yaratmıştım
Ve en kötüsü kendimi koruyamaz olmuştum, yine kendimden
Hiçlikti hissettiğim
Geçersin aynanın karşısına, boş bakarsın
Kim bu adam?
Tanımaya çalışırsın yüz hatlarını
Çarpar gözüne ak düşmüş saçları
Mağlup bakışları içini acıtır
İçini çeken çocuk edasında büzülmüş dudakları
Aklımı yıllardır benden alan sen değilmişsin gibi
Aklım yetmedi mi?
İşi ne kalbimin ellerinde?
Defalarca kalbimi kıran sen değilmişsin gibi
Avare etti sevgin, deli etti görmezden gelişin
Ben en çok sen tarafından katledildim
Hırçın dalgalar hiddetlenirken gün batımında
Her çarpışma sesinde irkilirdim
Su kayalardan intikam alırdı
Git gel sesi huzursuz ederdi insanı
Büyük balık nerede görse küçüğünü acımazdı
Ve dertler derya olurdu rüzgar savurduğunda
Gündüzlerin anlamı yok
Geceler sessiz
Geceler bir manasız karanlık
Matem var sokağında
Sokak lambaları çakıyor, içimde ki şimşek gibi odanın karanlığına
Işıkları sönük gönül bağımın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!