Her tünelin sonu kendi bağımsızlığını ilan ediyor
Yollar bitmesin diye
Her defasında
Yeni yollar yapıyorlar
Dağa taşa her yere
Bir sen ve ben diyorum
Sen baharın gelişini müjdeleyen
Ağaçlar gibisin
Çiçekler
Bir güneşsin ki bulutların engel olamadığı
Ne kadar ışık gördüm senin kadar değildi hiç biri
Ay ışığı
Düşünmeden çıkıp gelirim yanına
Sana getirebildiğim bi sevgim var şu kalbimle taşıdığım
Bir de geceyi getirdim sana
Utanmadan sokaklarca öpüşelim diye
Beni kovarsan şu gönlünden
Ne kalır benden geriye
Öyle bakınca bizi boş sandınız
Işıkları açtık loş sandınız
Burada kimsenin yok tanrısı
Çok içersen evet var sanrısı
Bahanemiz hazır hep baş ağrısı
Şu sesinde ne var bilmiyorum
Yalnız kalan çocuklar arkadaş buluyor
Yüzlerce kişi barındırıyor kahkahaların
Yağmurda kimselerin başı ıslanmıyor
Kollarını açtığında.
Çabuk üşüyorsun
Yolun sonu ölüm demek
Ölene dek yaşa bebek
Keyfini getirir sömek
Yoldan dönen herkes dönek
Verirsen hayata emek
Gerçeğin olur her dilek
Her duyduğum sesi
Belki sensindir
Nefesimi tutuyorum
Sen miydin gelen
Yoksa bir başkası mıydı
Bugün günlerden hangi gün?
Bugün bi fotoğrafçı öldü
Hemde tam oturduğum yerde
Bir kaç şişe şarap içti
Müzikler dinledi
Chopin dinledi fazıl saydan
Ölmek için belki gençti
İsminin eş anlamlısını arıyorum
Kalbime denk geliyor
Beni affetmeni dilerim
Gözlerim karanlığa gömülüyor
Tek aydınlık sensin biliyorsun
Seni görsem uyanacağım tüm kabuslardan
Bu uykusuzluk susuzluk gibi
Seni düşünüyorum ve korkum bu
Bir gülüşün bir ömrü daha uzattı
Ve gözlerimi gözlerinden alamıyorum
Ne de yazık koparılan onca çiçeğe
Sana verilemediği için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!