Ertelenemeyecek kadar önemlisin
Kalbim ; kalbinde yenilenir
Harman olurum bi buğday tarlasında
Senin gökyüzünü izlemek isterim
Hayır baktığımız aynı gökyüzü değil.
Senin gözlerin daha bi başka.
Bir sonbahar eylülü çıkıp geldin
Hiç yoktan
Daha dünya toz halinde
Benim için.
Öyle bir geldin ki
Bu mevsim hiç değişmesin.
Sen şu ruhsuz eve ruh katarsın
Unuttuğum ne varsa
Seni hatırlatır
Hatra sayılırsın.
Kelimelerin
Kifayetini yitirdiği yerdesin
İltica ediyorum bu irtica sınırlarından
Deve kuşu olmak daha zor değil mi
Bu gözlerin kan çanağı
Dişlerimi sıkıp sinirlenmekten kanatıyorum
Çıkar artık kafanı toprağın altından
Başını saklaman ruhunu günahlarından arındıramaz
Çok konuştukça
Sözler Nefesimi
Nefesim kelimeleri tüketiyor
Kalemim kırılıyor alaca karanlığa
Sen sıradanlaşıyorsun
Yoldan geçen biri için
Seni niye bu kadar çok sevdim
Bilmiyorum
Herkesden daha güzeldin bi kere
Niye bu kadar güzeldin bilmiyorum
Parmaklarını uzattığında
Dünyayı 4 kere turlardın
Bugün hava çok sakindir
Bu Sakinlik bana haz verir
Bir yandan da tedirginimdir
Bir sigara yanar kendi kendine
İçime doğru körüklerim
Bir rakı sofrası kurulur
Sana olan hasretler nâmütenahi
Tütersin her geçen gün
Gönlümün her bir yanına
Hasret ve kalmak yapışık olur
Minik bi nazeninsin şuracıkta
Öyle güzel uzanıyorsun
Sürgüne gönderirler cansız bedenleri
Ölülerin haberi yoktur öldüğünden
Hepsi mutlu mesut
Sokakta top oynayan çocukların anaları üzgün
Birde sabah akşam işe giden babaları.
Çocukların haberi yoktur öldüğünden
Sereserpe uzanan kumların üstünde
Gençliği elimde çürüttüm
Bulanık fotoğafların hatırasıydın
Öyle içtendi hissetiğimiz
Kederimi sana davrandım
Yoğunluk var havada fazlasıyla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!