Elveda hüzün
Yüzün elveda
Dost canlısı cansızlar
İliğimde uyuklayan sıcaklığın
Ve her neyse…
Tuzsuz gülüşün
Yalnızlık ve diğerleri gibi
Beynimi çiğniyorum
Dişime bağladığım her ip
Darağacına yolcu ediyor yüreğimi
Yalnızlıkta senin gibi
Ve seni çekiyorum
eridi ayaklarım
tanrı adını andığımda
elimi körelten
içimdeki gölge gibi
tanrının dağına yolculuğum
yaşayan efsanesi ile hayatın
efrasiyab büyüsüne kapılmış
acem gecelerine kan tükür
ne öykü tanırım
firavun işçiliğine efsun kalır
piramit dinamit....
mayalanmış bir aşk zehirine
gidiyorsun
arkanda kelebek ölüleri
ve tüyü henüz bitmemiş
yetim bıraktın beni
olmasın şimdi sen
100 yaşında bir hüzün gibi
Kulak arkası edildi hep varlığımız
Berri de bir kımıl türküsü
Bir de yağlı adam ezmesi
Bir demirsiz eşkıya hurafesi
Dağ evladına yar etti zerremizi
—Ki feyzimiz Nil gibi
El ele tutuşma yıldönümümüz
Duvarlar çekildi tenimize hasret
İçememek seni her suyun günahında
Parlayan ayın yüzü hürmeti için
Çekip gitmek senin için
Önsözler ve son sözler
Uykudan uyanmış bir tanrıya dair
İlk insanlar ve nihayetinde ona dönmeler
Hayat tek adımlık,tek hücrelik bir cenin
Doğmak ve ters ölümler
En sonunda tükenir bir sevgi gibi
hasretini göğsüme
bir kılıç yarası gibi dağladığım
acımın hüsran bulutu
memleketim diyemedim
şimdi asılsız bir ihbar yığını
ve adını bilmediğim bir aşk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!