Attım bir kenara bıktıklarımı
Hazmedip erittim yuttuklarımı
Ancak ben bilirim çektiklerimi
Münafık kol gezer büftan ederler.
Bir avuç toprağın özü gülizar
Bu nefsin hırsına olmaz itibar
Unutma Allah’ı onda iktidar
Kimisi tac eder kaftan ederler.
Gürül gürül yanar sönmez yangınım
Yaradan’a boyun büktüm enginim
Gönül hazinemiz dolu zenginim
Bu garip yolcuya ihsan ederler.
Ağlama diyorlar nasıl ağlamam?
Çağlama diyorlar nasıl çağlamam?
İradeyi kaderime bağlamam
Keserler yolunu haktan ederler.
Çobanlık eyledim dağlarda gezdim
Bazen havalandım boşlukta yüzdüm
Sebilî başımı taşlarla ezdim
İki gözümü alkan ederler.
Kayıt Tarihi : 21.12.2016 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!