Edepsiz.... Şiiri - Murat Ülkü

Denizin ortasına pisleyen kargadan bencil
Türlü şaklabanlıklarla kendisini ediyor rezil
Her türlü sahtekarlıkda bizzat kendisi fail
Utanma duygusundan utanır oldu edepsiz...

Haydutu hırsızı kendine edinmiş rehber
Uğramaz semtine ne gam ne keder
Deyyus bir de verir gayipden haber
Kendini eren evliya melek sanar edepsiz...

Kulak kesilir duyuldumu paranın sesi
Sıklaşır hemen haramla beslediği nefesi
Ben deyim vaiz , sen de tam bir laf ebesi
Cehennem aziğını sırtına sardı edepsiz...

Dilinde "her şeyi bilir her işten anlarım,
Elin verdiği öğütü anlıyormuş gibi dinlerim,
Yeyip içip yata yata geçti günlerim."
İçi dışı her hücresi haram oldu edepsiz...

Bir lafı diğerini tutmaz aklı gel gittir
Yürüyen fitnedir fesattır, her sözü de fittir
Bir yüzü çakaldır, bir yüzü utanmaz ittir
Dilinden damlayan bal bile zehir oldu edepsiz...

Yakalayacak elbet senide ecel telaşı
Azrailin tokadı ile düşecek akılsız başı
İblis olacak cehenneme giderken bir tek yoldaşı
Nasıl yaşadıysa öyle de öldü gitti edepsiz...