Ecel Bulur Şiiri - Sami Demirkol

Tanırsan O’nu, olursun sultan,
Dil zikrinde olsun, ismini an.
Âşık ol derdine, tek O’na yan,
Derman O’nda; çile gelse, dayan.

Hayır işle, alet olma şerre;
Biter mürekkep, kırılır kalem.
Tövben olsun, hep ister bin kere;
Ölüp gider, bütün cihan âlem.

İnandığın gibi yaşamazsan,
Yaşadığın gibi inanırsın.
İçten, gönülden eğer yanmazsan,
Kendini ateşlere atarsın.

Aldatır şeytan, nefs ile seni;
Herkes sanır, vakit erken.
Ecel bulur gezinen bedeni;
Belki yüzerken, belki gülerken...

Kendini neden hep kandırırsın?
Dünya taşı, dikenli bir yoldur.
Ahirette ruhunu yandırırsın...
Yâ Rab, Sen bize Hakk’ı buldur

-Samimi