Kehribar tespihidir elimde kalbim
Ellerine hasret oldukça yüreğim
Her dem elimde kehribar çekeceğim
Durmuş zaman,birbirini vurmuş insan...dan...dan..Nerede Sağduyu Nerede Vicdan...
Seni Gidi Herşeye Atlayan Sazan..Ey İnsan..! Pişmen için gerekmiyor ne odun nede kazan
İnsan'a zam geldi bu bitmek tükenmeyen pil Mücevher'in diliydi...Hayatımı sevdiklerim sildi...
Bu zil teneffüs zili değildi...Yaş fidanlar Batıya Eğildi..!
Biz birdik,birlikte dirildik birlikte öldük,güldük sofraların serinliğine özlemini duyduğumuz
KARANLIĞIN KÖPRÜSÜ
Geçeriz köprüsünden karanlığın son defa..
Biter dostluklar vurulmuş omzundan kan kaybediyor vefa…
Hayat yokuşunda boşuna sürmeye çalışma sefa…
Kaçıyor herşey ellerimden
Sözler,besteler kaçıyor sazın tellerinden
Güller kaçıyor toprağın bedeninden..
Yokluğunda, huzur ve mutluluk kaçıyor yüreğimden.
Kaçıp gidiyor cümlelerim
MAGAZİN MANYAKLARI
Bir günün ardından doğuyor güneş..
Batmakta her şey bitmekte tükenmekte..
Gece karanlığında güneş..
Bir devirki... devre devre insanlar
Sahteleşmiş söz.. sahte ve kaypak lisanlar..
Zalimi besleyip...mazlumdan kısanlar..
Unutmayın,gün gelir sorulur tüm hesaplar..
Bir asırki... kahır kahır üstüne
Sözün özü...
Sultanlar Hep Yalnızlık Çekerler Onca Malın Mülkün İçinde...
ve Haremin İçinde...
Çünkü Yalnız Olmak Zorundadırlar...
Bekar'dırlar.. ki Beka'larına Engeli Olmasın...
Bir Ülkedir ki Baharistan...
Bir Ülkedir ki Kahıristan..
Eğerki varsa sende kamil iman..
Yerindir,sarayındır baharistan..
Yalanlarla dost isen
Bütün kelimelerimi yine geceye gömdüm
Kısacık ömrümü uzun uzun düşündüm
Ayrılıkları düşündükçe bedenim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!