ebu ammar
koptunya buğday başaklarının gülümseyişinden
rüzgar öfkesini serer denizin üzerine şimdi
sahipsiz kalmaz ardından sapana sürülen taşlar
bakışlar yağmura karıştı mendillerde yaser
oturup ağlama zahmetine de girmedin
sürdün bedenini namluların şafağına
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta