Ebedi Yankı Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Kadife karanlığa yıldızlar,
Bir şifre yazar, usulca fısıldar.
O şifre ki, sessizliğin kalbinde saklı,
Her suskunluk, kadim bir yankı.

Ve o yankı, bir yol bulur kendine,
Sızar ruhumun en tenha köşesine.
Ne bir kapı çalar, ne de izin ister,
Gönlümde açan, adsız bir seher.

Görünmez bir iplik, zamandan arda kalan,
Beni sana, seni evrene bağlayan.
Ne etten kemikten bu, ne de kandan,
Varlığın en saf, en derin sırrından.

İçimde bir kök olur, sonsuzluğa uzanır,
O fısıltıyla can bulur, yeniden canlanır.
Bu bağ, ne başlar ne de biter,
Sadece vardır, derinden ve sessizce sever.