Düzce Yara’mı Sarıyor Şimdi
Simit satan ergenler üşüyor. Mülk ağır, simit öğün doyurur korkma, biraz meyanlı redifler diz simitçinin şiirlerine. Cennet kokusundan bir şiir yaz Âşıklar Tepesine, her kadının gerdanından dökülsün Güzel dere şelalesi. Biriksin karadüz yaylasına.
Düzce Yara’mı Sarıyor Şimdi
Tren görünümlü vagonlar geçiyor traktörün kadrajından, Cedidiye caminde sal beni. Filistin yardım bekler ana kucağından. Bir yavru ağlar sol yanımda, feryat figan olur Düzce sokakları. Küçük savaşlar bitirdim kardeş kavgasıyla.
Düzce Yara’mı Sarıyor Şimdi.
Bir yanı Ankara, Bir yanı İstanbul şehrimin. Bolu’dan akarım Melen çayına. Çay muhabbetleri, ne hoş olur spor sokak’ta. Depremler yazarım her ananın koynuna. Artçılar vurur 1999 yerimden, ağıtlar güz boyu özünü tazeler, feryat, figan olur Efteni gölü. Dalga kıranlar sarıyor bedenimi, Bir ana ağlar yaralı yüreğinden, bir ana kavrulur eleminden.
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta