Dostlukla, arkadaşlığı karıştırırız hep….Dost deriz tanıdığımız herkese…İyi sohbet ediyorsak, birlikte iyi vakit geçiriyorsak hemen, ‘ DOSTUM ‘ deriz…Oysa dost kavramı dildeki kadar basit değildir..Öyle çok şey barındırır ki içinde…
Dost; iyi ve kötü gününde yanında olandır...
Dost; sen yokken seni müdafaa edendir..
Dost; ikili oynamayan, sırtından vurmayan, vurdurmayandır...
Dost; zor gününde yanında olan, zora düştüğünde elini bırakmayandır...
Dost; dostu için özveride bulunabilendir...Vs..Vs…say say bitmez dostluk kavramının kapsam alanı..
Şimdi düşünelim; bu durumda, bu kavrama uyan kaç tane dostumuz var? Kendi adıma konuşursam; çok düşünmem, çok fazla muhakkeme etmem ve sonuç olarak "şu an hiç aklıma gelmedi" diyecek kadar dürüst olmam gerekecek... Gerçekten bu özelliklerde hiç kimse şu an aklıma gelmedi..Biraz daha düşüneceğim daha sonra...
Arkadaşlıkta öyle çok hafife alınacak bir kavram değil elbette…Yanında rahat edebilmek, gülebilmek, güzel vakit geçirebilmek, konuşabilmek, ortak noktalar bulabilmek herkesle olabilecek şeyler değildir...
Düşünüyorumda birkaç tane arkadaşım var galiba…Buna da şükür…
Pekiii arkadaşlık bozulduğunda ne olur...Olan olur artık, onu tam olarak kestirebilmek mümkün değil.... :) O durumda gülüp eğlendiğimiz günleri kar sayıp, avutabiliriz kendimizi...
Birde, hiçbir şey paylaşmadığımız ama hayatımızda olan ve olmaya devam eden insanlar vardır...Onlardan gelebilecek iyi kötü her şeye hazırlıklıyızdır..Hazırlıklı olmamız, hazırlıksız olduğumuz (yani güvendiğimiz) dost ve arkadaştan gelecek zarara göre daha az etkiler...Daha az canımızı acıtır...
Bu yazıyı neden yazdım, niye yazma gereği duydum bilmiyorum...Galiba içimden geldi :)
Nalan UzerKayıt Tarihi : 27.10.2013 04:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
- vay başımıza gelenler - ..... :)..........
'örtün ki üstümüzü ölelim'..!
Su Gibi
_____________________
Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya
İnsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar uğraşsanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!
İnsanlar vardır; derin bir okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız.
İnsanlar vardır, coşkun bir akarsu...
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler.
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükler!
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz;
Bu tip insanla bir ömür dolmaz.
İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.
İnsanlar vardır; çeşit çeşit, tip tip.
Her biri başka bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı.
Her şeyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranışı candan...
Can Yücel
Ne varki, günün birinde o dost bana da cephe alıp, beni dumur eden sözler sarfetmişti..! ( Elbet daha ağır cevaplar da almıştı...)
Birde böylesi 'dumur' eden dost/luk/lar da olabiliyor...
(Dost-Hakiki Dost- ayrımları iyi yapılamayınca)
TÜM YORUMLAR (8)